Berg Wutai

Berg Wutai, genoemd naar zijn vijf platte toppen, is de hoogste berg van Noord-China en een van de vier heilige boeddhistische bergen in China. Hij vertoont de uitstekende fusie tussen het natuurlijk landschap en de boeddhistische cultuur, als teken van het religieuze geloof in de natuur én het Chinese filosofische gedachtegoed over de harmonie tussen mens en natuur.

Een van de 53 tempels op Berg Wutai is de Foguang-tempel uit de Tang-dynastie, het hoogste houten gebouw dat bewaard is gebleven, met levensgrote kleisculpturen. Een andere is de Shuxiang-tempel uit de Ming-dynastie, een enorm complex met 500 standbeelden die boeddhistische verhalen illustreren.

De gebouwen op de site tonen de ontwikkeling van de boeddhistische architectuur en haar invloed op de bouw van paleizen in China gedurende meer dan duizend jaar. Vanaf de 1e eeuw n.C. tot de vroege 20e eeuwen werden er tempels gebouwd. In 2009 werd Berg Wutai erkend als Werelderfgoed.